ถ้าจะกล่าวถึง ราหูอมจันทร์ที่เป็นเบอร์ 1 ของเครื่องรางประเภทราหูอมจันทร์ทั้งหมด ต้องยกให้ราหูอมจันทร์ของหลวงพ่อน้อย วัดศรีษะทอง จังหวัดนครปฐม เป็นที่ 1 มาอย่างต่อเนื่อง    “วัดศรีษะทอง” เป็นต้นกำเนิดการสร้างราหูอมจันทร์ ตั้งแต่สมัยหลวงพ่อไตร อดีตเจ้าอาวาส     องค์แรกของวัดศรีษะทอง และมาโด่งดังสุดขีดก็สมัยหลวงพ่อน้อยเป็นเจ้าอาวาส ราหูอมจันทร์ของวัดศรีษะทอง เป็นที่ต้องการของทุกคนที่ชอบเล่นเครื่องราง แต่วันนี้เราจะกล่าวถึงราหูอมจันทร์ หลวงพ่อไตร วัดศรีษะทอง จังหวัดนครปฐม ซึ่งข้อมูลมีน้อยมาก ๆ และไม่ค่อยมีคนเขียนถึง

ประวัติการได้ครอบครอง

                เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2555 ผู้เขียนก็ได้รับข่าวจากนายหน้าแถวนครชัยศรีว่า เจอราหูศิลป์แบบโบราณ แต่แกะได้สวยมาก และสมบูรณ์มาก นายหน้าดูไม่ออกว่าเป็นของหลวงพ่อน้อย หรือเปล่า จึงชวนผู้เขียนไปดูที่นครชัยศรี ทันทีที่เข้าไปถึงบ้านก็เป็นสวนดอกไม้ ขุดเป็นร่อง เป็น   แปลง ๆ นายหน้าก็ตะโกนเรียกเจ้าของบ้านว่า มาหาขอคุยหน่อย เจ้าของบ้านก็ถามว่ามีอะไรหรือ นายหน้าก็ตอบว่า ผมพาลูกพี่ผมมาดูราหู องค์ที่วันนั้นให้ดูหน่อยจะได้ไหม เจ้าของบ้านก็ตอบว่าดู ดูได้ แต่ผมไม่ได้ขายครับ นายหน้าก็ตอบไปก่อนว่าได้ ไม่ขายก็ไม่เป็นไร เจ้าของบ้านก็ไปเอาออกมาให้ดู ทันทีที่ผมเห็นราหูองค์นี้ผมก็พูดออกมาว่า ราหูองค์นี้เป็นศิลปะแบบโบราณ คือเป็นยุคแรก ๆ ของวัดศรีษะทอง ประมาณว่า คงเป็นของหลวงพ่อไตร หรือหลวงพ่อตัน แต่หลวงพ่อตันจะเก่งทางด้านหมอยา ส่วนลายมือจารด้านหลังก็จะคล้าย ๆ ยุคหลวงพ่อน้อย แค่วางอักขระสลับกันบ้างเล็กน้อย อักขระตัวอื่น ๆ ก็จะเหมือน ๆ กัน ผมจึงหันไปถามเจ้าของบ้านว่า ราหูองค์นี้เป็นของหลวงพ่อไตรใช่มั้ย เจ้าของบ้านก็ยิ้ม ๆ และพูดว่า คุณนี่ดูเก่งจริง ๆ ราหูองค์นี้เป็นมรดกตกทอดกันมา ตระกูลพ่อผมเป็นลูกหลานหลวงพ่อไตร จากคำบอกเล่าจากคนรุ่นก่อน ๆ ราหูที่แกะแบบนี้มีแค่ 9 องค์เท่านั้น และแจกเฉพาะลูกหลานเท่านั้น ครอบครัวผมก็มีแค่องค์เดียว ก็ห่อเก็บไว้ในเก๊ะตังค์ (ลิ้นชักใส่เงิน) เจ้าของบ้านก็ถามว่า คุณมาจากไหน ผมก็ตอบว่า มาจากในตัวเมืองนครปฐม เจ้าของบ้านก็ถามต่ออีกว่าศึกษาราหูมานานแล้วใช่มั้ย ใช่ครับแต่ผมเล่นแต่หลวงพ่อน้อยแบบนิยมมาตรฐาน ผมก็เลยสะกิดให้นายหน้าเจรจาขอซื้อเลย เจ้าของบ้านก็ตอบว่า ต้องขอโทษ ราหูองค์นี้เป็นมรดกของครอบครัว ผมคงขายให้ไม่ได้หรอก แต่ก็ไม่มีอะไรแน่นอนวันหนึ่งผมเกิดมีความจำเป็นต้องใช้เงิน ผมก็ยินดีจะขายให้คุณที่เลือกคุณก็เพราะคุณมีความรู้เรื่องราหูอย่างแตกฉาน ทั้งราหูยุคเก่าแบบโบราณ หรือราหูยุคหลวงพ่อน้อย หลังจากนั้นคุยกันอีกสักพักก็ขอลากลับ ระหว่างทางกลับก็คุยกับนายหน้าว่า ราหูองค์นี้ผมชอบ เฝ้าเอาไว้ให้ดี อย่าให้คนอื่นเอาไปละ และว่าง ๆ      ก็ลองไปสืบดูว่า เป็นลูกหลานหลวงพ่อไตรจริงมั้ย นายหน้าหายไป 1 อาทิตย์ ก็โทรมาบอกว่า บรรพบุรุษเป็นพวกลาวอพยพมาตั้งถิ่นฐานแถว ๆ หลังวัดศรีษะทอง ลูกหลานบางคนก็มีครอบครัวย้ายไปราชบุรี และไปเพชรบุรีก็มี ประมาณนี้ ผมก็ถามกลับว่าราหูยังอยู่ดีหรือเปล่า ยังอยู่ดีครับ หลังจากนั้นผมก็ให้นายหน้าแวะไปหาบ่อย ๆ ซื้อขนมไปฝากบ้าง ทำแบบนี้อยู่หลายปี จนเมื่อปีที่แล้วต้นปี 60 เจ้าของบ้านโทรมาหานายหน้าและถามว่า ผมยังอยากได้ราหูองค์นี้อยู่หรือเปล่า นายหน้ารีบตอบสวนไปว่า ยังอยากได้ครับ แล้วพี่ขายเท่าไรครับ ที่ผมจะขายก็เพราะว่าหลานชายติดยา ถ้าไม่ขายมันคงจะขโมยไปขายถูก ๆ แน่ เงินในเก๊ะตังค์ถูกจิ๊กไปเรื่อยเลย ผมจึงปรึกษากับ   ที่บ้านว่าขายดีกว่า ถ้าไม่ขายก็อาจจะไม่ได้เงินเลยก็ได้ คุณลองไปเสนอดูว่าพี่คนนั้นจะตกลงมั้ย ราหูองค์นี้ผมขาย 1 แสนบาทถ้วน ลดไม่ได้ แล้วแถมราหูแบบโบราณเก่า ๆ ให้ผมอีก 1 องค์ เอาอันใหญ่ ๆ ก็ได้ เมื่อผมทราบข่าวก็ให้นายหน้าโทรไปนัดได้เลย และตกลงตามที่เสนอมา รุ่งขึ้น           ก็เดินทางไปเบิกเงิน 120,000 บาท และไปหาเจ้าของพระโดยด่วน เมื่อถึงบ้านก็ขอดูราหูว่ายังเหมือนเดิมอยู่มั้ย ยังเหมือนเดิม ผมก็ยื่นเงิน 1 แสนพร้อมราหูโบราณ 1 กล่องให้เลือก เจ้าของบ้านเลือกอันใหญ่สุดแล้วมีหูเจาะรู ผมก็ถามว่า ทำไมเลือกอันใหญ่จัง แล้วจะแขวนได้หรือ เจ้าของบ้านก็ตอบว่าผมไม่ได้แขวน จะตอกติดไว้ตรงหัวเสาไว้คุ้มครองบ้านและใหญ่ขนาดนี้คงไม่มีใครขโมยไปแน่ หลังจากนั้นก็ขอตัวกลับก่อน และก็ขับรถไปส่งนายหน้าพร้อมจ่ายค่าเสียเวลาตั้งหลายปีไป  2 หมื่น เป็นอันว่าพอใจและลงตัว ทุกฝ่ายแฮปปี้

หลักการพิจารณาราหูอมจันทร์ ศิลป์โบราณ สายวัดศรีษะทอง

                ราหูอมจันทร์ ศิลป์โบราณ ศิลปะสวย ๆ นั้นหายากมาก ๆ โดยเฉพาะราหูศิลป์โบราณสายวัดศรีษะทองยิ่งสวย ยิ่งหายาก ราคาสูงมาก เซียนใหญ่บางคนจะเลือกเก็บแต่ราหูศิลป์โบราณ ส่วนศิลป์มาตรฐานไว้ขาย ราหูศิลป์โบราณอายุประมาณต้องกว่าร้อยปีขึ้นไป ถ้าสายวัดศรีษะทองก็ต้องเริ่มจากหลวงพ่อไตร เจ้าอาวาสองค์แรกของวัดศรีษะทอง ก็สร้างราหูอมจันทร์ก็ไม่ได้มากมายเท่าไร ผู้ที่จะศึกษาค้นคว้าก็ยากไม่มีข้อมูลยืนยันได้แน่นอน มีแต่จากคำบอกเล่าจากลูกหลาน ส่วนตัวผู้เขียนเองจะคุ้นเคยกับราหูศิลป์โบราณมากเป็นพิเศษก็ซื้อเก็บมาก็หลายสิบชิ้นแล้ว แต่องค์ที่มาลงให้ชมอยู่นี้สวยสุด ผมชอบขนาดให้พี่ ๆ น้อง ๆ ใส่ทุกคนเลย ส่วนราหูองค์ที่ลงให้ชมอยู่นี้ เดิมตั้งใจจะไม่ให้ใครเห็นเลยไปเลี่ยมจับขอบทอง แต่ภายหลังเปลี่ยนใจ อยากจะให้เพื่อน ๆ ที่เข้ามาเยี่ยมชมเว็บช้างได้ศึกษาและมีความรู้มากขึ้น จึงเอาราหูเลี่ยมทองไปถ่ายรูป ปกติพระเลี่ยมทองผู้เขียนจะไม่ถ่ายรูปเพราะเวลาอธิบายจะเห็นไม่ชัดเจนเท่าที่ควร แต่ราหูองค์นี้อนุโลมเพราะอธิบายกว้าง ๆ พอเข้าใจก็ OK แล้ว

หลักการพิจารณาราหูศิลป์โบราณ

                -    อันดับแรกให้ดูรูปทรงก่อน ถ้าเป็นศิลป์โบราณสมัยนั้น จะยังไม่มีทรงเสมา จะมีก็แค่ทรงกลม, ทรงสามเหลี่ยม, ทรงรูปไข่ อย่างองค์ที่ลงอยู่นี้ผู้เขียนยังเรียกพิมพ์ทรงไม่ถูกเลย ถ้าจะให้จินตนาการแบบช่างแกะ น่าจะคล้าย ๆ รูปเต่า ก็คือช่างจะแกะเป็นทรงรี ๆ คล้ายรูปไข่ และขยักขอบข้างยื่นออกมาเหมือนขาทั้ง 4 ข้าง ด้านล่างแกะเป็นรูปสามเหลี่ยมเล็กนั้นคงจะแทนหางเต่า ขอบด้านบนแกะขอบได้เรียวกว่าด้านล่างนั้นแทนหัวเต่าและเต่าก็เป็นสัญลักษณ์ของคำว่า “อายุยืน” ผู้เขียนประเมินช่างแกะว่าคงจะแกะให้คล้ายเต่ามากกว่า นี่แค่ขอบ ๆ เท่านั้น ความหมายยังขนาดนี้

                -    อันดับสองให้ดูธรรมชาติความเก่า ราหูอมจันทร์ศิลป์โบราณ อายุตั้งแต่เกือบร้อยถึงร้อยกว่าปี ความเก่า ความจัดจ้าน หนึกนุ่ม เหี่ยวย่น คราบฝุ่นตามซอกต้องมี ถ้าเจอราหูศิลป์โบราณแต่เกลี้ยง ๆ สะอาด ๆ ตีได้เป็น 2 อย่าง หนึ่งคือเก๊เลย ให้ดูตามร่อง, ขอบร่อง, จะไม่มีความคม หลงเหลืออยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นของเก๊ตามร่อง ขอบร่องแกะจะมีความคมอยู่ สองคือแท้แต่โดนล้างทำความสะอาด คราบฝุ่น, ความเก่าจะหมดไป ให้ดูศิลป์ของราหู ความคมตามร่องแกะจะต้องมนไม่คมถึงจะเก่าจริง บางแห่งขอบร่องแกะอาจจะบิ่นฉีกเพราะอายุของกะลาเมื่อถูกน้ำจะเปื่อยยุ่ย

                ศิลป์ของพระราหูแบบโบราณส่วนใหญ่จะแกะไม่ค่อยสวย อาจจะเป็นฝีมือชาวบ้านแกะ แต่ถ้าเจอศิลป์สวย ๆ ช่างแกะจะแกะได้อย่างวิจิตร บรรจงสรรสร้างในรูปแบบต่าง ๆ แต่ถ้าจะให้ผู้เขียนแนะนำ ควรเลือกขนาดพอเหมาะที่จะมาเลี่ยมทองขึ้นคอได้ และเป็นศิลป์ที่สวยงาม สภาพสมบูรณ์แกะได้อย่างละเอียด อย่างเช่น ราหูเลี่ยมทององค์ที่มาลงให้ชมอยู่นี้ ให้ดูที่เกศลงมา ราหูยุคเก่าจริง เกศขององค์พระราหูจะคล้าย ๆ แก้วแชมเปญคว่ำลักษณะดังในรูป และมีลักษณะยาว จะเกศแหลมเรียวก็ได้ แต่ส่วนใหญ่จะยาว ตรงโคนเกศหรือจะเรียกว่าบนเหนือหน้าผาก จะแกะคล้ายตัวดับเบิ้ลยู (w) ส่วนใบหน้าก็แกะได้ดุจริง คือใบหน้าจะแกะกลมใหญ่ และแกะดวงตากลมใหญ่ และแกะเขี้ยวยาว นี่คือใบหน้าของพระราหูซึ่งมีความหมายว่า มีอำนาจ มีบารมี และน่าเกรงขาม ส่วนลำตัวจะมีสร้อยสังวาลย์ทั้งด้านซ้ายและด้านขวา ส่วนมือประคองจันทร์ในลักษณะปากงับ         ดวงจันทร์เล็กน้อย ตรงดวงจันทร์จะมีจารอักขระตัว (นะ) 1 ตัว พื้นที่ว่างข้าง ๆ องค์พระราหูจะแกะเป็นตารางไขว้ไปไขว้มาอย่างละเอียด ผู้เขียนขอชมว่าช่างที่แกะพระราหูองค์นี้แกะได้อย่าง        ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลย และนี่แหละคือศิลปะต้นกำเนิดราหูอมจันทร์ของสาย               วัดศรีษะทอง ตั้งแต่ยุคหลวงพ่อไตรลงมา ศิลปะก็จะแปรเปลี่ยนไป เช่น ยุคหลวงพ่อน้อย ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็คือรูปทรงของเหรียญ ก็จะเปลี่ยนเป็นทรงเสมา เกศขององค์พระราหูก็จะสั้นลงใบหน้าของพระราหูก็จะเหลี่ยมขึ้น เป็นสี่เหลี่ยมคางหมู อย่างอื่นก็จะคล้าย ๆ ของเดิม

ลักษณะจารด้านหลังราหูอมจันทร์

                อักขระจารด้านหลัง หรือจะเรียกลายมือจารก็ได้ ลักษณะก็จะคล้าย ๆ ยุคของหลวงพ่อน้อย อักขระจะเป็นขอมลาว ลักษณะตัวกลม ๆ และจารปิดท้ายด้านล่างด้วย นะ 21, โม 12 และมีจารตัว ฤๅ ฦๅ ก็มี อักขระทั้งหมดจะจารประมาณ 30 กว่าตัวขึ้นไป คือจะจารรวมทั้งหมดทั้งสองสูตรรวมกัน แต่จะมีความแตกต่างจากลายมือยุคหลวงพ่อน้อยไม่มากนัก เช่น การวางอักขระบางตัวสลับที่กัน สรุปแล้วลายมือให้ดูภาพรวมจะดีกว่า เพราะจะอธิบายได้ลำบาก และสิ่งสุดท้ายอีกอย่างต้องขอเตือนไว้ว่า ราหูศิลป์โบราณบางองค์จะไม่ได้จารด้านหลังก็มี และบางองค์มาจารใหม่ก็มี ให้สังเกตในร่องจารจะต้องเก่าไม่เกลี้ยงสะอาดไม่เงา เท่าที่เขียนมา ราหูศิลปะโบราณยุคหลวงพ่อไตร ก็อธิบายได้ละเอียดและครอบคลุมพอสมควรแล้ว และอย่าลืม ราหูอมจันทร์ศิลป์โบราณหลวงพ่อไตร วัดศรีษะทอง ถ้าสวยสมบูรณ์ หน้าดุ เขี้ยวยาว จารเต็มหลังขนาดพอเหมาะนั้นหายากสุด ๆ และราคาแพงมาก ๆ

                                                                                                                                ช้าง–วัดห้วย